Električna stolica se, kao način izvršenja smrtne kazne, tokom istorije koristila samo u Sjedinjenim Američkim Državama i od 1924. godine na Filipinima, a prvi čovek koji je na njoj usmrćen, bio je Vilijam Kemler, osuđen zbog ubistva vanbračne supruge.
Nastanak električne stolice vođen je željom za modernijim i humanijim načinom izvršenja smrtne kazne u Americi. NJujorški zubar Alfred Sautvik je 1881. godine čuo priču o pijancu koji je dodirnuo gole žice uključenog generatora i ostao na mestu mrtav.
Iako je u početku pomenuti zubar bio šokiran, ubrzo je došao do zaključka da bi električna energija mogla da se koristi kao alternativa za smrt vešanjem. Zatim je odlučio da modifikuje zubarsku stolicu i počeo je eksperimente na životinjama, uveravajući sve oko sebe da je smrt izazvana udarom električne struje veoma brza i potpuno bezbolna.
Tako je električna stolica uvedena u legalnu praksu izvršenja smrtne kazne i prvi put je primenjena na Kemleru 6. avgusta 1890. godine.
Kao humanija metoda, godine 1977. uvedena je smrtonosna inekcija, pa se stolica koristila sve manje. Inače, i dan-danas je legalna u Alabami, Virdžiniji, Kentukiju, Nebraski, Tenesiju, Floridi i DŽordžiji, dok od svih navedenih država kao jedini način izvršenja smrtne kazne postoji samo u Nebraski.
Prva žena osuđena na smrtnu kaznu bila je Marta Plejs u zatvoru Sing Sing, zbog ubistva pastorke Ide, u februaru 1899. Kazna je izvršena iste godine, 20. marta. Električna stolica u ovom zatvoru je tokom vremena dobila nadimak "Stara iskrica“ i postala tokom decenija verovatno najpoznatija od svih, zbog velikog broja egzekucija tokom godina.
Od 1890. do 2006. godine, kazna smrću električnom stolicom izvršena je nad ukupno 4461 osobom. U Sjedinjenim Američkim Državama kazna je izvršena nad 25 žena u 20. veku, i nad jednom u 21.
Izvor: K1 info
