Večeras u 18 sati na Filozofskom fakultetu u Osijeku (Mala većnica, 39) održaće se tribina „Čaruga: između stvarnosti i legende“.
Povod za organizaciju tribine je stogodišnjica pogubljenja Jovana Stanisavljevića Čaruge (1897–1925), poznatog slavonskog razbojnika i pljačkaša. Rođen je u srpskoj porodici u Selu Bare. NJegova porodica, poznata pod nadimkom Čaruga, bavila se uzgojem svinja i bila je među najbogatijima u tadašnjoj Virovitičkoj županiji u Austro-Ugarskoj. Nakon majčine smrti, otac se ponovo oženio posle samo četiri nedelje, a Jovan se nikada nije slagao sa maćehom. Kada je otac odlučio da mu ne omogući dalje školovanje, pobegao je u Osijek da izuči bravarski zanat.
Jovan Stanisavljević, poznatiji kao Čaruga, važio je za prvu tabloidnu zvezdu Kraljevine SHS, rođen je i pogubljen u februaru (Bare, 2. februar 1897 – Osijek, 27. februar 1925). Bio je razbojnik koji je pljačkao po Slavoniji i Lici tokom i nakon Prvog svetskog rata. O njemu su nastajale mnoge legende i narodne pesme, a predstavljan je kao zaštitnik siromašnih koji napada bogate, poput Robina Huda. Koristio je razna imena, poput Jovo Stanisavljević, Nikola Drezgić i Milan Barić. Nazivali su ga „Gorski tić“ i „Slavonski Robin Hud“, ali je najpoznatiji ostao pod imenom Čaruga. Opisivan je kao čovek srednjeg rasta, sa crnim brkovima i kosom, tamnim očima, vitak, spretan i brz na oružju.
Krivotvorenje dokumenata i razbojništvo
NJegovo školovanje prekinuo je Prvi svetski rat, kada je mobilisan u austrougarsku vojsku. Međutim, falsifikovao je dokumenta i predstavljao se kao ranjeni natporučnik Fett, čime je uspeo da izbegne front. Nakon toga se vratio u Slavoniju 1916. godine, gde je ubio mađarskog vojnika koji se udvarao njegovoj simpatiji Katinki.
Do kraja rata krio se u slavonskim šumama, preživljavajući od falsifikovanja vojnih dokumenata. Po povratku kući 1918. godine, organizovao je „Narodnu stražu“ i postao njen komandant. U tom periodu naredio je streljanje seljaka Stanka Bošnjaka, zbog čega je osuđen na četiri godine teške tamnice. Kaznu je služio u kaznionici u Sremskoj Mitrovici, iz koje je pobegao 1919. godine.
Razbojnička banda Kolo gorskih tića
Po bekstvu, pridružio se razbojničkoj bandi Kolo gorskih tića. Oni su se predstavljali kao borci protiv kapitalizma i zagovornici ujedinjenja Južnih Slovena, ali su zapravo pljačkali bogate Slavonce. Božo Matijević i Čaruga sastavili su njihov „hajdučki zakon“.
Čaruga je često bežao vlastima, ali je 1923. godine u Vinkovcima uhapšen pod lažnim identitetom – kao Nikola Drezgić. NJegov pravi identitet otkriven je tek 14 dana kasnije, posle mučenja tokom istrage.
Pogubljenje
U zoru 27. februara 1925. godine, u dvorištu Kraljevskog sudbenog stola u Osijeku, pred više od 3000 ljudi, Čaruga je izveden na vešala. Kada su ga pozvali po imenu, odgovorio je:
„Ja sam Jovan Stanisavljević Čaruga. Moj naklon, gospodine krvniče. Zbogom, narode, Čaruga putuje!“
Sahranjen je na osječkom groblju Svete Ane, a o njegovom grobu danas brine Grad Osijek.
Izvor: Jutarnji
